θυμήθηκα την δικιά μου και είπα είναι καλή αφορμή να την μοιραστώ. Όχι την πρώτη φορά που έπιασα ψάρι . Την πρώτη φορά που τρόμαξα. Την πρώτη φορά που τρέμανε τα χέρια μου, που ακόμα το θυμάμαι και ευχαρίστως θα αντάλλαζα καμιά 10ρια κατοπινά ψάρια για αυτό το ένα που με έκανε να κολλήσω άσχημα την αρρώστια του spinning κτλ!!
Το μέρος το είχα ξαναψαρέψει. Είχα πάρει κυνηγούς μεσαίου μεγέθους από 1-1,7 κιλά και είχα δει και στείρες από κάτω να κυνηγάνε. Σε σχέση με την αψαρία που με βολόδερνε στην αρχή της τεχνικής, το μέρος ήταν όαση. Κάποια στιγμή αποφασίζω να πάω με το πρώτο φως. Με ένα λάθος υπολογισμό φτάνω τρία τέταρτα πριν ξημερώσει, και με έναν καιρό μούρλια...φορτωμένος άγρια με περιστασιακές ψιχάλες και έτοιμος να ρίξει πολλή βροχή...Τελικά κατεβαίνω ,ετοιμάζομαι και φτάνω στα βράχια. Είχα πάρει τις μέρες πριν μια καινούργια little jack sayoris[για κυνηγούς γαρ] αλλά δεν κρατιόμουν και θα την έριχνα πρώτη, έστω και μέσα στην νύχτα, είχε βέβαια και φεγγάρι. Βολή και αρχίζω να την φέρνω με σταθερή ανάκτηση. Μέσα στην νύχτα βέβαια δεν είδα ότι ερχόταν ξερά και που να ξέρω από πλεύσεις και ιστορίες. Δεύτερη βολή και από συνήθεια αρχίζω τα twich. Στη μέση της διαδρομής και αφού την έχω ρίξει προς τα δεξιά κάτι πιάνει το μάτι μου από τα αριστερά. Μέχρι να το σκεφτώ ένας πραγματικά πελώριος λούτσος, μια τορπίλη σε γρηγοράδα, ένα ζώο, επιταχύνει στον αφρό και επιτίθεται στο κατέβασμα στην ζαργάνα! Αν ήταν πρωί είμαι σίγουρος ότι θα έβλεπα το μηχανάκι να βγάζει καπνό...επί 4 δευτερόλεπτα προσπαθούσα να κρατήσω το καλάμι με τα δυο χέρια και να ακούω το μηχανάκι να σκούζειιιι. Ώσπου … τακ. Τίποτα, ησυχία. Μαζεύω και...η ζαργάνα επάνω, οι σαλαγγιές απείραχτες. Μόλις ξημέρωσε για τα καλά είδα τα σημάδια από τα δόντια του. Όσες μάχες και να περάσουν θα την θυμάμαι πάντα. Περιττό να πω ότι στο σημείο αυτό από τότε έχω πάρει και μανάλια, και παλαμίδες, και καρβούνια αλλά λούτσο ούτε για δείγμα! Μόνο για να με στοιχειώσει ήταν ο π@υστης, καλή του ώρα όπου κολυμπά...
In English
I remembered my own first time and I think it is a good reason to share it. Not the first time I caught fish. The first time I was scared. The first time that my hands tremble, I still remember it and I would gladly swap 10 fish for this one that made me badly get stack on lure fishing !!
The place was known to me. I caught some medium size mahi-mahi and I had seen groupers also underneath to hunt. In relation to the few fish that i caught at the beginning of the technique, the place was an oasis. At some point I decide to go and fish with the first light. With an incorrect calculation, I got there an hour before dawn, and with a very heavy weather,already start raining ... Finally I went down on the rocks. I bought a few days before a new little jack sayoris , but I did not keep it and I would cast it first, even in the night.After all there was a full moon. Cast and I start to bring it with a steady recovery. In the middle of the night. of course, I did not see it that it swim just straight. Second cast and by habit I start twiching. In the middle of the distance and after I have cast it to the right something catches my eye from the left. It was a really big baraccuda, a torpedo , an animal, speeds up at surface and attacks my lure! If it was morning I'm sure I would see the reel drag to smoke ... for 4 seconds I was trying to hold the rod with both hands and listen to the sound of drags . And suddenly ... Nothing, quiet. the sayoris was intact. As soon as the sun rised, I saw the marks of his teeth. A fight that i will always remember . Needless to say that since then I have been fishing all kind of fish,but never a cudda! But that cudda haunted me!
