Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Τα LRF καλάμια και οι διαφορές τους

Toυ Γιάννη Κασάπογλου 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ LUREBITES TO 2016

Πριν ξεκινήσουμε να  πούμε δύο λόγια για τα καλάμια ας δούμε πρώτα πώς ξεκίνησε οι τεχνική για την οποία έχουν κατασκευαστεί.  Light Rock Fishing και Heavy Rock Fishing είναι οι ονομασίες που έδωσαν οι Ιάπωνες στο ψάρεμα με τεχνητά για βραχόψαρα και άλλα ψάρια, με  νονά του HRF να θεωρείτε η Daiwa θέλοντας να δώσει μια ονομασία για το θαλασσινό rock fishing με βαρύτερα δολώματα.

 Οι Ιάπωνες γενικά σαν λαός είναι λάτρες του ψαρέματος σε σημείο να έχουν και έναν θεό αφιερωμένο στο ψάρεμα, τον Ebisu ο οποίος απεικονίζεται με ένα καλάμι στο ένα χέρι και ένα κοκκινόψαρο στο άλλο! Λάτρες επίσεις και τις εξειδίκευσης περί το 2000 άρχισαν να κατασκεύαζουν πανάλαφρα καλάμια για ψάρεμα με ελαφριά τεχνητά, είτε σκληρά είτε σιλικόνες, θέλοντας να δώσουν μια πιο αθλητική και μαχητική χροιά. Στόχος τους βέβαια ήταν και η αύξηση των ψαριών που πιάνονταν αλλά κυρίως τα μεγαλύτερα άτομα των ειδών που στόχευαν καθώς είχαν παρατηρήσει ότι με τις παραδοσιακές μεθόδους όπως π.χ. με το sabiki ή τσαπαρί στην Ελλάδα, ναι μεν έβγαιναν ψάρια αλλά όχι τα μεγάλα του κοπαδιού. Με την πάροδο του χρόνου οι Ευρωπαικοί λαοί το αγάπησαν τόσο πολύ για την ευελιξία του, που εκτός από τα βράχια και τις παραλίες στην θάλλασα, το μετέφεραν και στα εσωτερικά νερά για ψάρεμα σε ποτάμια και κανάλια που περνούν από τις μεγαλουπόλεις, το λεγόμενο street fishing!  Light game για τους Ευρωπαίους λοιπόν ή αλλιως Mebaring, Ajing κτλ. για τους Ιάπωνες πρωτοπόρους!

 

 

Κατηγορίες καλαμιών

Οι κατηγορίες που οι Ιάπωνες έχουν επιλέξει να κατασκευάζουν για την τεχνική του LRF είναι τρείς και έχουν πάρει το όνομα τους από τα ψάρια στα οποία έχουν στόχο:

-AJI

-MEBARU

-KURODAI

Πρίν ξεκινήσουμε θα πρέπει να αναφέρουμε κάτι πολύ βασικό. Στα καλάμια όπως και σε άλλα είδη αλιευτικού εξοπλισμού, δεν υπάρχει μια κοινός αποδεκτή ή κατοχυρωμένη από διεθνή οργανισμό όπως η IGFA , μέτρηση του action ή του power. Aυτό σημαίνει οτι κάθε εταιρία ορίζει αλλιώς αυτές τις έννοιες και έτσι σε μια εταιρία ένα καλάμι Fast μπορεί να είναι Regular fast σε άλλη. Οπότε ότι θα αναφέρουμε είναι κατά προσέγγιση και με κάθε επιφύλαξη.

-AJI: Είναι το όνομα του δικού μας κοκκαλιού. Γενικός τα Lrf καλάμια έχουν μήκος από 2,10 έως περίπου 2,60 μέτρα με κοντή λαβή και το ίδιο ισχύει και στα καλάμια ΑJI. Οπως και στην Ελλάδα έτσι και στην Ιαπωνία τα κοκκάλια λατρεύουν τα πλανάκια, οπότε για να μπορέσουμε να δώσουμε ζωή σε αυτά, τα καλάμια έχουν δράση fast ή extra fast. Δηλαδή η μύτη τους έχει γρήγορη επαναφορά  , ώστε να μπορεί να δίνει κίνηση στο συγκεντρωμένο βάρος που έχει ένα πλανάκι χωρίς να λυγίζει υπερβολικά. Τα κοκκάλια είναι ψάρια νευρικά που θα δώσουνε την μάχη τους στα μεσόνερα και σπάνια θα βραχώσουνε. Για αυτόν τον λόγο το blank είναι μέτριας δύναμης δημιουργώντας ένα πιο all round καλάμι που διαχειρίζεται επίσεις τέλεια σκληρά δολώματα που δημιουργούν δόνηση μέσα στο νερό όπως τα vibration ή μπονίτες και τα deep divers ή βαθύτες, καθώς επίσεις και sinking pencil. Eίναι τα πιο διαδεδομένα καλάμια για Lrf παγκοσμίως ακριβώς γιατι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καλάμι πασπαρτού, κάτι σαν τα seabass καλάμια του spinning.

 

-MΕΒΑRU: Είναι ένα ψάρι που μοιάζει με τον δικό μας ροφό μόνο που το μέγεθος του δεν ξεπερνά τους 35 πόντους και τα 1,3 κιλά. Χαρακτηριστικά είναι τα τεράστια μάτια του. Τρέφεται με όλων των ειδών τις τροφές από φύκια και πλαγκτόν, μέχρι καβούρια , γαρίδες και μικρά ψάρια. Εδώ οι σιλικόνες έχουν τον πρώτο λόγο αφού μπορούν να προσομοιάσουν σχεδόν όλες τις τροφές του, έτσι τα καλάμια είναι προσανατολισμένα να δουλεύουν τέλεια αυτές. Η δράση τους τώρα ποικίλη αναλόγως την εταιρία απο regular έως extra fast, αλλά γενικός είναι πιο παραβολικά καλάμια με πιό μαλακό κορμό. Κύριος σκοπός τους είναι να ρίξουν σε ικανοποιητική απόσταση μια ελαφριά μολυβοκεφαλή με μια μικροσκοπική σιλικόνη και σε συνδυασμό με τον μικρού μεγέθους αντίπαλο, δεν χρειάζονται πανίσχυρα blank. Είναι από τα καλάμια του lrf που στο εξωτερικό πρωτείνουν για τους νεοεισερχόμενους στην τεχνική ή για αυτούς που θέλουν να ψαρεύουν κυρίως με σιλικόνες.

 

-ΚURODAI:Ο δικός μας σαργός, είναι το black sea bream στην Ιαπωνία. Όπως και εδώ οι καλύτεροι τόποι για να τα πετύχεις και ιδίως τα μεγαλύτερα άτομα του είδους είναι οι βραχώδεις ακτές είτε με βαθιά νερά είτε σε ρηχοπατιές. Απίθανο να κυνηγήσουν στα μεσόνερα, τα καλάμια δεν είναι εξαρχής φτιαγμένα να χειρίζονται πλανάκια. Και εδώ οι σιλικόνες έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά και τα βυθιζόμενα σκληρά δολώματα. Τα ψάρια αυτά μεγαλώνουν όμως πολύ και έχουν περισότερο βάρος από τα υπόλοιπα είδη του Lrf. Σε συνδυασμό με την τρομερή μαχητικότητα τους και την συνήθεια τους να βραχώνουν χρειάζονται τα πιό ισχυρά blank από τις τρείς κατηγορίες. Δηλαδή ναί μεν θέλω να πετάξω 2γρ. jighead με 1γρ. σιλικονάκι και να ψάξω τον βυθό αφού εκεί ενεδρεύουν αυτά τα ψάρια, αλλά όταν θα χτυπήσει ένα αξιόλογο κομάτι να μπορεί το καλάμι να έχει την δύναμη να σηκώσει το ψάρι στα μεσόνερα με περισσότερη ασφάλεια. Ετσι τα μοντέλα έχουν regular ή regular fast action και ελαφρά μεγαλύτερο cw από τα υπόλοιπα, δηλαδή δύσκολα θα βρούμε μοντέλο kurodai με cw 0.5-5γρ. Είναι τα πιό τεχνικά καλάμια από τις τρεις κατηγορίες καθώς ο συνδυασμός μαλακής μύτης με σκληρό butt θέλει δουλειά από το χέρι του ψαρά, που όμως όταν καταλάβει το πως δουλεύουν  θα αισθανθεί μεγάλη σιγουριά στην μάχη ακόμα και με ψάρια τρόπαια για το Lrf. Στην Αυστραλία πίνουν νερό στην υγειά τους αφού εκεί αυθονούν τα bream σε μεγάλα μεγέθη και θέλουν ένα καλάμι που να πετά μεν ελαφριές σιλικόνες και σκληρα τεχνητα αλλά να μπορεί να τα βάλει στα ίσα με έναν άξιο αντίπαλο,ακόμα και σε μέρη με δυσκολίες όπως πχ. τα λιμάνια με τα ρεμέτζα και τα κάθε λογής εμπόδια να υπάρχουν.

 

TUBULAR ΚΑΙ SOLID

Mία από τις βασικές διαφορές που έχουν τα καλάμια του Lrf είναι η κατασκευή της μύτης τους. Tubular ή hollow είναι η μύτη που είναι κενή μέσα , δηλαδη αν κάνουμε μια τομή θα δούμε ουσιαστικά ένα κύλινδρο κενό που καταλήγει στον τελευταίο οδηγό του καλαμιού. Αντίθετα οι solid μύτες είναι μασίφ δηλαδη σε μια τομή θα δούμε ότι είναι γεμάτες υλικό. Ακόμα και το ίδιο το υλικό κατασκευής τους διαφέρει , από σκέτο άνθρακα[carbon], σε πρόσμιξη άνθρακα με υαλοίνες, μέχρι σκέτη υαλοίνα[glass tip]. Oλα εξαρτώνται από το τί συμπεριφορά θέλει να δώσει στο καλάμι η εταιρία. Και εδώ όμως ισχύει ένας γενικός κανόνας. Οι tubular μύτες είναι πιο stiff , πιο <σκληρές> από τις αντίστοιχες solid. Είναι πολλές οι εταιρίες που βγάζουν το ίδιο μοντέλο καλαμιού,με ίδιο μήκος κτλ. αλλά με τις δύο διαφορετικές μύτες, αλλάζοντας έτσι την συμπεριφορά του καλαμιού ως προς τα τεχνητά δολώματα. Επειδή όμως όπως είπαμε το tubular έιναι πιο <σκληρό> βλέπουμε π.χ. το ίδιο μοντέλο με solid να εχει cw 0.5-5 και με tubular 0.5-7. Mπορεί δηλαδή να ρίξει και να δουλέψει λίγο πιό βαρια δολώματα απλώς  και μόνο με μια αλλαγή της μύτης, χωρίς να αλλάζει η συμπεριφορά του καλαμιού κατά την διάρκεια της μάχης, εφόσον ο κορμός παραμένει ο ίδιος. Η διάμετρος της μύτης [και κατ΄επέκταση και του butt] είναι άλλη μια παράμετρος που πρέπει να έχουμε υπόψιν, καθώς πιό μικρή διάμετρος σημαίνει πιό finesse σαν σύνολο, δηλαδή πιό ευαίσθητο. Το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οι εταιρίες κατασκευάζουν τα καλάμια τους δηλαδή είναι: αν θέλουμε να ψαρέψουμε με μαλακά δολώματα ,με μολυβοκεφαλές ή on the drop θα πάμε σε solid tip, αν ψαρεύουμε με πλανάκια και σκληρά θα πάμε σε tubular.

 

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΙΟΥ

Eκτός από τον κορμό του καλαμιού , τα υπόλοιπα μέρη είναι η βάση του μηχανισμού και οι οδηγοί. Οι βάσεις δεν έχουν κάποια ουσιαστική διαφορά απο των spinning καλαμιών. Οι οδηγοί όμως είναι περισσότεροι από ένα αντίστοιχου μήκους καλάμι spinning, και κατα βάση χαμηλού προφίλ. Αυτό βοηθά  στην βολή καθώς τα λεπτά νήματα που χρησιμοποιούμε  σε συνδυασμό με τα ελαφρά δολώματα τείνουν να ανοίγουν την σπείρα στην έξοδο της από την πομπίνα του μηχανισμού και οι περισσότεροι οδηγοί με τον σχεδιασμό τους μειώνουν κατά πολύ αυτό το φαινόμενο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι Fuji KR Guide που χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τα Lrf καλάμια. Ακόμα βοηθούν στο να απλώθεί η τάση κατά μήκος όλου του blank ώστε να προστατευτούν οι μικρές διάμετροι των νημάτων , έχοντας μικρότερες γωνίες, και αυξάνοντας την δύναμη που ασκούμε εμείς στο ψάρι.

 

 

Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΕΡΑ

Για να επιλέξουμε ένα καλάμι για Lrf ισχύει ο ίδιος κανόνας όπως σε όλες τις άλλες τεχνικές. Πρώτα αποφασίζουμε το τί ψάρια θα αναζητήσουμε καθώς αυτό καθορίζει και το τί δολώματα θα χρησιμοποιήσουμε .Στο casting πχ. δεν θα πάρουμε ένα καλάμι με cw 100-250 για να ψαρεύουμε μουρμούρες σε αμμώδεις βυθούς με μπουνάτσα. Ετσι και εδώ θα πάμε βήμα-βήμα. Κοκκάλια ,μελανούρια, ζαργάνες, μικρές λίτσες και γενικά είδη που κυνηγούν κυρίως στα μεσόνερα , ανταποκρίνονται πολύ καλά σε πλανάκια και minnow . Ενα καλάμι AJI θα μπορεί να παρουσιάσει τέλεια τα δολώματα που έχουμε, χωρίς να μας απαγορεύει να δοκιμάσουμε και με άλλα μαλακά τεχνητά.

Αν τώρα στόχος μας είναι κυρίως το game play για σκορπιουδάκια, γοβιούς,  χάνους, χειλούδες, μουρμούρες,σπάρους και γενικά ψάρια που ανταποκρίνονται κυρίως σε μικροσκοπικές σιλικόνες,  τότε θα είναι καλύτερα να κοιτάξουμε για ένα καλάμι Mebaru . Αρματωσιά με cheburashka βαρίδι και μία μικρή σιλικόνη της επιλογής μας είναι ακαταμάχητη σε αυτά τα ψάρια , και εδώ οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ που μου την πρότεινε πρίν πολύ καιρό ο φίλος Δημήτρης Χαρίσκος και την παρουσίασε στο άρθρο του <Κωδική ονομασία:Cheburashka>. Ενα τέτοιο καλάμι θα βοηθήσει και νεοεισερχόμενους στον χώρο όπως παιδιά και γυναίκες που θέλουν να μπούν στον υπέροχο κόσμο του Lrf.

Aν έχουμε στόχο ψάρια δύστροπα και κατοικούν σε δύσκολους βυθούς ή σε τόπους με εμπόδια όπως είναι οι στήρες,τα ροφόπουλα,οι σαργοί, τα λαβράκια, ένα καλάμι Kurodai θα ήταν ιδανικό. Τα καλάμια αυτά έχουν αρκετή δύναμη να  ζορίσουν το ψάρι πριν να τρίψει την μούρη του στον βράχο αλλά και μας δίνουν την δυνατότητα να δουλέψουμε εξίσου καλά σκληρά και μαλακά τεχνητά!

 Light game όμως δεν σημαίνει πως δεν έχουμε την ευκαιρία να κυνηγήσουμε και πιο μαχητικά ψάρια όπως παλαμίδες και μικρά καρβούνια, κυνηγούς, λούτσους και μεγάλα λαβράκια που λατρεύουν τα μικρότερα δολώματα. Eκεί ένα καλάμι Hrf με μεγαλύτερο εύρος cw , θα μας αφήσει να πειραματιστούμε με ασφάλεια χαρίζοντας μας υπέροχες μάχες!


 Είναι όμως τόσο ευέλικτη τεχνική που όπως έγραψα και στο <Σουπιές με ελαφρύ εξοπλισμό> το ψάρεμα  των καλαμαριών και των σουπιών γίνεται σκέτη απόλαυση.

LRF ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

Όταν άρχισα να ψάχνω το θέμα καλάμι για Lrf, βρέθηκα μπροστα σε ένα χάος όπως θα νιώσατε ή νιώθεται και εσείς προφανός. Οι μοναδικές πληροφορίες στην Ελλάδα ήταν από τον Γιώργο Φενερλή, και ειδικά το άρθρο του <rockfishing μια θαυματουργή τεχνική> που μου είχε καρφωθεί στο μυαλό.  Από την μία η υπερπληθώρα καλαμιών από την Ιαπωνία και εσχάτως από την Ευρώπη με πάμπολες εταιρίες και άπειρα καλάμια , πολλά από τα οποία ευτυχώς υπάρχουν πλέον σε ελληνικά καταστήματα. Από την άλλη η δυσκολία να βρώ κάποια τεχνικά χαρακτηριστικά , και λόγω των ελάχιστων γραμένων στα αγγλικά κειμένων από τους Ιάπωνες, αλλά και γιατί οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τόσο τόσο μεγάλο κενό στην χρήση ελαφρών καλαμιών καθώς χρησιμοποιούν χρόνια τώρα τα λεγόμενα trout, πεστροφοκάλαμα δηλαδή με cw 2-10 , 3-15 για χρήση με ελαφριά τεχνητά. Ετσι χρονικά συμβαδίζουμε στην εξέλιξη του Lrf και δεν μπορούσα ούτε εκεί να βασιστώ σε πληθώρα πληροφοριών. Οπότε το αποτέλεσμα ήταν συλλογή πληροφοριών με το σταγονόμετρο με ταυτόχρονη επικοινωνία με ανθρώπους στην Ιαπωνία, καθώς και αγορά καλαμιών  και ψάρεμα με καλάμια φίλων ώστε να μπορέσω να βγάλω άκρη στο ποιές είναι οι διαφορές τους. Το πρώτο σίγουρο συμπέρασμα που αποκόμισα είναι ότι όσο πιό ακριβό και καλοκατασκευασμένο είναι ένα καλάμι , τόσο πιό καλά θα κάνει την δουλειά για την οποία κατασκευάστηκε, πάντα σε σύγκριση με αντίστοιχα μοντέλα. Από εκεί και πέρα όμως υπάρχουν πλέον στην χώρα μας οικονομικά καλάμια που μπορούν να σταθούν αξιοπρεπώς , και να μας οδηγήσουν σε νέα μονοπάτια απόλαυσης στα ψαρέματα μας. Το δεύτερο σίγουρο συμπέρασμα είναι ότι Lrf και απελευθέρωση ψαριών είναι αλληλένδετα. Προσωπικά σας προτείνω να ξεχάσεται το ψάρεμα ως τρόπο εύρεσης τροφής και να το δείτε ως σπόρ. Όπως επενδύουμε κάποια χρήματα για να αγοράσουμε ένα ποδήλατο ή εξοπλισμό για paintball και να περάσουμε καλά με την παρέα μας, έτσι πάμε και για ένα Lrf session που λένε και οι Βρετανοί! Αν έρθει σε ένα ψάρεμα το κρατήσιμο ψάρι θα είναι το κερασάκι στην τούρτα, την γλύκα της οποίας θα έχουμε απολαύσει σε όλα τα υπόλοιπα ψαρέματά μας!



Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Σουπιές με ελαφρύ εξοπλισμό





Οι σουπιές εκτός από νοστιμότατο έδεσμα, κάνουν και ένα πολύ διασκεδαστικό ψάρεμα. Ιδιαίτερα εάν δοκιμάσουμε με ελαφρύ εξοπλισμό, θα καταλάβουμε ότι είναι...


H συνέχεια στο    http://lurebites.com/psarema-apo-akti/eging/soupies-me-elafry-eksoplismo.html

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Ξεκινάω το ψάρεμα...τι ψάρι είναι αυτό? Mediterranean fishes

Ένας φωτογραφικός οδηγός που είχα πάρει από το Crete Aquarium, με 2-3 άλλα είδη που δεν τα γράφει για τα παιδιά που ξεκινούν τώρα αυτό το υπέροχο χόμπι ανεξαρτήτου τεχνικής.
A fish guide for Mediterranean  species!












Γοφάρι/Bluefish {φωτό wikipedia}




Λιτσα /Lichia Amia {φωτό wikipedia}






Λαγοκέφαλος-λαγόψαρο [δηλητηριώδες] {φωτό news247.gr]
 Lagocephalus sceleratus (poisonous)



Συζητώντας με τον Lee Anthony Goddard


Μέσα από τις πολύτιμες συμβουλές του μπόρεσα να κάνω την αρχή αλλά επίσης μου έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσω ενδιαφέρων LRF ψαράδες όπως ο Lee Anthony Goddard.  Ο Anthony επισκέφτηκε...

H συνέχεια στο    http://lurebites.com/eidiseis/synenteykseis/lrf-syzitontas-me-ton-lee-anthony-goddard.html

Ψαρεύοντας σε πενήντα πόντους νερό! Lure fishing in shallow water


ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΧΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΟ LUREBITES TO 2015

Με τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμών ήταν θέμα χρόνου να εκτοξευτεί το spinning και στην χώρα μας. Πλέον μπορείς να βρεις spinner σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από βράχια και κάβους μέχρι λιμάνια και παραλίες. Στο κάθε μέρος και αναλόγως την εποχή θα δουλέψουν διαφορετικά τεχνητά. 

Υπάρχουν όμως και μέρη τα οποία χρειάζονται τεχνητά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γιατί αλλιώς απλά δεν μπορούμε να ψαρέψουμε. Τέτοια μέρη είναι τα ρηχά και όταν λέμε ρηχά εννοούμε μισό μέτρο νερό όπου αν δεν χρησιμοποιήσουμε τα κατάλληλα τεχνητά εκτός από την μη απόδοση,  θα κλαίμε και μια περιουσία... 

 

Τύποι βυθών



Υπάρχουν τρεις τύποι ρηχών βυθών. Ο πρώτος είναι παραλία με κάποιο καλό βάθος ή ρίβα που όμως στα τελευταία μέτρα ρηχαίνει πολύ. Ο δεύτερος είναι ο μεικτός βυθός με διάσπαρτα βράχια και πλάκες που πολλές φορές ξενερίζουν. 



Ο τρίτος είναι ρηχές αμμουδερές παραλίες με φύκια ή εκβολές και λιμνοθάλασσες. Σε αυτούς τους τόπους μπορούμε να συμπεριλάβουμε και ένα λιμανάκι με τα ίδια χαρακτηριστικά βυθού. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τεχνητά που βυθίζονται παραπάνω από πενήντα πόντους, για τον απλούστατο λόγο ότι θα μας πιαστεί στον βυθό. Μάλιστα, πολλές φορές το καλύτερο θα ήταν να μην έχουν καθόλου βύθισμα.

 


Μία αυτονόητη λύση για πολλούς που ψαρεύουν σε ρηχά νερά είναι τα waders ή αλλιώς αδιάβροχες ολόσωμες φόρμες. Με κόστος όσο δύο με τρία καλά τεχνητά, η απόσβεση έρχεται γρήγορα καθώς μας αφήνουν να ψαρεύουμε μέσα στο νερό οπότε είτε τα τεχνητά δεν σκαλώνουν, είτε τα φτάνουμε για να τα ξεσκαλώσουμε. Εκτός όμως αυτού, η άνεση που μας δίνουν κρατώντας μας στεγνούς, μας αφήνουν να ψαρέψουμε απερίσπαστοι.

 

Στοχεύοντας είδη ψαριών



Ψάρια όπως τα λαβράκια, οι λίτσες, τα κοκκάλια, τα γοφάρια, ακόμα και οι ζαργάνες αρέσκονται να κυνηγούν στα ρηχά είτε με ενέδρες, είτε στριμώχνοντας το ψιλό έξω έξω ώστε να μην μπορεί να ξεφύγει. Ακόμα και λούτσους έχω πετύχει να σουλατσάρουν πριν το ξημέρωμα σε πολύ ρηχή παραλία που συνόρευε με βαθιά νερά κοντά της. Ο κυρίαρχος όμως κυνηγός δεν είναι άλλος από το λαβράκι, που συναντάτε από άκρη σε άκρη στις ρηχοπατιές της χώρας μας. 



Αυτό το ψάρι ήταν το κίνητρο να ασχοληθώ με το ψάρεμα στα ρηχά, άσχετα αν στην πορεία η ποικιλία των ψαριών που έπιασα ήταν πολύ μεγαλύτερη από όσο φανταζόμουν. Ποιος είναι όμως ο λόγος που προτρέπω να ψαρέψετε στα ρηχά; Αυτός είναι οι συνθήκες που διαμορφώνονται σε αυτά τα μέρη και βοηθούν στο να ξεγελάσουμε εύκολα τα ψάρια. Με πιο απλά λόγια, το κύμα και η ανακατωσούρα είναι πάντα σύμμαχος μας, επιτρέποντας να ξεγελάσουμε ακόμα και ψάρια σεβαστού μεγέθους, που σε άλλες περιπτώσεις είναι τραβηγμένα στα βαθιά. Πάμε όμως τώρα να δούμε πως μπορούμε να διαλέξουμε τέτοια τεχνητά που θα ψαρέψουν σε αυτές τις συνθήκες.

 

Είδη τεχνητών- Top water - Μinnow



Από όλους τους τύπους τεχνητών, αυτοί που κάνουν για ψάρεμα στα ρηχά νερά είναι τα Top Water και κάποια από τα minnow. Στα Top Water, δηλαδή επιφάνειας,  υπάρχουν τα walk the dog τεχνητά τα οποία που δεν έχουν γλώσσα, επιπλέουν και είναι σχεδιασμένα από τις εταιρίες να κινούνται δεξιά-αριστερά σε κάθε χτύπημα του καλαμιού μας. Υπάρχουν όμως και τα popper που η μούρη τους είναι σχεδόν κάθετη με αποτέλεσμα σε κάθε twich να σηκώνουν νερό μπροστά τους. 

Aπό το θηριώδες Pibara 190 μέχρι το μικροσκοπικό Ζιp baits fakie, η φιλοσοφία των wtd τεχνητών παραμένει ίδια.


Και τα δύο, μας επιτρέπουν να ψαρέψουμε κυριολεκτικά σε όλους τους βυθούς ενώ απευθύνονται σε μεγάλη γκάμα ειδών ψαριών.  Το καλύτερο 'όμως είναι ότι οι εικόνες της επίθεσης στον αφρό μένουν ανεξίτηλες! Τέτοια τεχνητά έχουν όλες σχεδόν οι εταιρίες και μερικά από αυτά είναι το DUEL Silver Dog, IMA Salt Skimmer ,RAPALA X-Rap Pop, SEASPIN Pro-Q , YOZURI Hydro Popper, Popper bait της SHIMANO, Pibara της Βlue Spin και πάρα πολλά άλλα. Και στους δυο τύπους υπάρχει μια ιδιομορφία σε σχέση με τα υπόλοιπα τεχνητά σκληρά και μαλακά. Επειδή συνήθως βλέπουμε την επίθεση βιαζόμαστε να καρφώσουμε. Θέλει πρώτα να νιώσουμε το καλάμι να λυγίζει και μετά κάρφωμα ώστε να το σιγουρέψουμε, και να μην το χάσουμε λόγω επιπόλαιου πιασίματος.

 

Στα minnow τώρα τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Εδώ το internet θα σταθεί αρωγός στην προσπάθεια μας να βρούμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε ώστε να κάνουμε σωστή επιλογή. Όλες οι μεγάλες εταιρίες, κατασκευάζοντας ένα τεχνητό θέλουν να του δώσουν, πέρα από τα άλλα χαρακτηριστικά, συγκεκριμένο βάθος πλεύσης. Για παράδειγμα, στην φωτογραφία παρακάτω η DUO μας ενημερώνει πως το Bullet θα βυθιστεί μέχρι το πολύ σαράντα πόντους, ανεξαρτήτως ταχύτητας που μαζεύουμε με τον μηχανισμό. 



Μία αναζήτηση στο YouTube για βίντεο θα μας δώσει και εικόνα αλλά και τεχνικές πώς να το χρησιμοποιήσουμε. Άρα ψάχνοντας, μπορούμε να βρούμε ποια από τα Minnow δεν έχουν μεγάλο βάθος πλεύσης ώστε να μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε στο ψάρεμα μας.  Άλλα τέτοια τεχνητά που έχω διαπιστώσει ότι μπορούν να ψαρευτούν στα ρηχά είναι : το BASSDAY Log surf, TACKLE HOUSE Contact Feed Shallow, IMA KomomoLITTLE JACK Borabress και RAPTURE Smile



Tα τρία τελευταία μάλιστα πολλές φορές μπορείς να δεις την ράχη τους να ξενερίζει... τόσο ρηχά πλέουν! Εννοείτε ότι υπάρχουν πολλά άλλα τεχνητά που περιμένουν να τα ανακαλύψετε. Για να σας βοηθήσω, κοινό τους γνώρισμα είναι η μικρή γλώσσα και η floating ιδιότητα. Εδώ πρέπει να πούμε πως υπάρχουν και τεχνητά sinking που όταν τα φέρνεις ανεβαίνουν αφρό αλλά προσωπικά προτιμώ να μην το ρισκάρω, καθώς αν για οποιοδήποτε λόγο σταματήσουμε να μαζεύουμε νήμα, το τεχνητό θα μείνει για πάντα στην αγκαλιά του Ποσειδώνα. Είναι κρίμα και για την τσέπη μας και για το περιβάλλον, αφού αυτά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε μόνο σε πιο βαθιά νερά.



Κάτι άλλο όσον αφορά το μέγεθος, καλό θα ήταν να μην είναι όλα ίδια.  Από πέντε μέχρι και δεκαπέντε εκατοστά είναι μια καλή διαφορά, ώστε να καλύψουμε και τα διαφορετικά μεγέθη μικρόψαρων που κρατά ο τόπος. Άλλωστε, σε όλες τις τεχνικές του spinning, από LRF μέχρι heavy spin, υπάρχουν διαφόρων μεγεθών τεχνητά ώστε να έχουμε μια ποικιλία στο... μενού που σερβίρουμε στα ψάρια! Τα πιο βαριά από αυτά θα μας βοηθήσουν να κάνουμε ικανοποιητικές βολές και με κόντρα καιρό, οπότε η δική μου λογική λέει : ποικιλία στο μέγεθος και στο βάρος, παρά στο χρώμα και στο σχήμα.

 

Μια μοναδική εμπειρία στα ρηχά

 


Δεν θα ξεχάσω μια εμπειρία από ένα ψάρεμα του περσινού χειμώνα. Έγινε σε μια παραλία με πολύ ψιλό βότσαλο. Αέρα σχεδόν δεν είχε και όταν ψιλοφύσαγε τον είχαμε πλάτη. Είχε όμως ένα τρομερό αντιμάμαλλο, τόσο που το τελευταίο σκαλοπάτι που έσκαγε το κύμα με εκεί που σταμάταγε το νερό ήταν τουλάχιστον δώδεκα μέτρα. Με την ολόσωμη ψαρεύαμε μέσα στο νερό, με συνεχή μετακίνηση γιατί βούλιαζες. Επίσης, είχε τρελή θολούρα με συννεφιά. Για μένα αυτές ήταν οι τέλειες συνθήκες. Το τελευταίο σκαλοπάτι λοιπόν, το έβλεπες όταν σηκωνόταν το νερό πριν σκάσει σε αφρούς, σαν ένα θολό τοίχο ενός μέτρου ύψους. Κάποια στιγμή ξεχώρισα κάτι πλάκες. Σκέφτηκα,  “ρε μπας και εδώ κρύβονται τα ρημάδια;;;”. 

Με τον καιρό σύμμαχο οι εκπλήξεις δεν θα είναι τυχαίες...


Έβαλα το Silver Dog και έκανα βολή, φέρνοντας το τεχνητό έξω με ψηλά το καλάμι και χτυπήματα γιατί αν το κατέβαζα, το νήμα το παρέσερναν τα διαδοχικά κύματα και έχανε την κίνηση του. Τέσσερα μέτρα πριν το τέλος, άρχισα να το μαζεύω συνεχόμενα για να μην σκαλώσει ή μπερδευτεί το τεχνητό μέσα στο κύμα. Τότε είδα μια εικόνα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ.... Ένας τοίχος θολού νερού ένα μέτρο ύψος με το τεχνητό στο κέντρο και ένα λάβρακας με ανοιχτό το στόμα να έρχεται με μανία από πίσω του, να το μπουκώνει και να σκάει μέσα στους αφρούς δύο μέτρα από τα πόδια μου. Σάστιζα, κάρφωσα και το κύμα πήρε το ψάρι προς τα πίσω και άρχισε το πάρτι με τα φρένα. Πάλευα το ψάρι και φώναζα, κάνοντας το ψαροταίρι μου να τρέξει για να δει τι γινόταν. Το ψάρι δεν έλεγε να βγει γιατί μια το έφερνε προς τα έξω το κύμα και του έπαιρνα μέτρα, και μια το έπαιρνε πίσω κάνοντας το να φαίνεται σαν δέκα κιλά. Στο τέλος μπήκα μέχρι την μέση, έγινα μούσκεμα ενώ τη ώρα που το κύμα το έφερνε δίπλα μου δεν το έβλεπα αφού ήταν μέσα στους αφρούς. Αναγκαστικά, μάζεψα πολύ γρήγορα και τρέχοντας προς τα έξω κατάφερα επιτελούς και το “προσγείωσα” στην ακτή. Σκηνές σουρεαλιστικές, με εξοπλισμό ένα καλάμι με c.w. 5-20 γρμ. και ένα λαβράκι-μαχητή, δυόμιση κιλά!

 


Ας μην ξεχνάμε όμως ότι είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να αρπάζουν το τεχνητό μας και ψάρια σε μεγέθη που πρέπει πάση θυσία να απελευθερώνονται. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρατάμε ψάρια που δεν έχουν αναπαραχθεί έστω μία φορά, μόνο και μόνο για να τα πάμε σπίτι. Άποψη μου είναι το spinning και το ψάρεμα εν γένει είναι χόμπι και ως τέτοιο δεν χωρά η σκέψη “τόσα έξοδα έκανα, ας το κρατήσω το μικρό”. Με πιο λίγα χρήματα πάμε σε ταβερνάκι και περνάμε εξίσου καλά με την ίδια παρέα.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Lrf μέρα και νύχτα!



Του Γιαννη Κασάπογλου

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ LUREBITES ΤΟ 2015

Το light rock fishing στην Ελλάδα έχει συνδυαστεί στο μυαλό μας με το ψάρεμα των αφρόψαρων σχεδόν πάντα την μέρα. Συνήθως από τους πρώτους στόχους είναι τα κοκκάλια στα  λιμάνια και  είναι αυτό που θα τραβήξει στην τεχνική έναν ψαρά να ασχοληθεί μαζί της. Αν όμως μείνουμε εκεί θα χάσουμε όλη την ουσία της τεχνικής η οποία είναι ότι μπορείς να στοχεύσεις όλων των ειδών σχεδόν τα ψάρια, ημέρα και νύχτα!

 

Τα λιμάνια και η μέρα μπορεί να είναι η πρώτη μας, αλλά δεν πρέπει να μείνει και η τελευταία μας επιλογή.

 

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Όλα τα νομίσματα έχουν δυο όψεις, έτσι και εδώ υπάρχουν πράγματα που μας βολεύουνε και ευχαριστιόμαστε ψάρεμα και πράγματα που μας ταλαιπωρούνε και πρέπει να προσέξουμε. Την ημέρα το μεγαλύτερο ατού δεν είναι άλλο από το φώς. Βλέπεις γενικός γύρο σου τα κυνήγια πολύ πιο εύκολα και πιο μακριά. Βλέπεις να αλλάξεις τεχνητό ή να δέσεις ένα νέο παράμαλλο. Η σκιά σου φοβίζει πιο λίγο τα ψάρια. Επίσης την ημέρα είσαι πιο ασφαλής και έχεις πιο άνετη πρόσβαση σε βράχια. Το μειονέκτημα την μέρα ιδιαίτερα το καλοκαίρι δεν είναι άλλο από την ζέστη. Καπέλο ,αντηλιακό και τουλάχιστον ένα λίτρο νερό για ένα δίωρο-τρίωρο ψάρεμα δεν είναι απλώς απαραίτητα, αλλά επιβάλλονται.

  

 Το βράδυ τώρα τα πράγματα αντιστρέφονται. Το σκοτάδι μας δυσκολεύει τις κινήσεις, και σε συνδυασμό με τον θόρυβο που είναι πολύ πιο εύκολα αντιληπτός μας αναγκάζει να συμπεριφερόμαστε σαν κάποιος να κοιμάται δίπλα μας. Ένα ακόμα μαρτύριο είναι τα κουνούπια, ενώ η γενικότερη ασφάλεια μας επιτάσσει να έχουμε παρέα. Όμως η θαλασσινή αύρα και δροσούλα κάνει το ψάρεμα μας μια εμπειρία που φορτίζει της μπαταρίες μας για πολύ καιρό, ενώ και ο λιγοστός κόσμος βοηθά να περάσουμε ακόμα καλύτερα.

 

Ίδια ή άλλα ψάρια?

Τα ψάρια που στοχεύουμε είναι σχεδόν ίδια μέρα και νύχτα με λιγοστές εξαιρέσεις. Λαβράκια , κοκκάλια ,λούτσοι , γοφαράκια καθώς και στηρούλες και μουρμούρες αν κρατά το μέρος θα τα πετύχουμε όλες τις ώρες. Λίτσες , ζαργάνες και  κυνηγοί θα μας χαρίσουν όμορφες μάχες τις πρωινές κυρίως ώρες. Καλαμάρια και σουπιές το βράδυ όμως μπορούν να δώσουν μια διαφορετική νότα στο ψάρεμα μας, με τις σουπιές να μπορούμε να τις πετύχουμε και πρωί.

Δολώματα και χρώματα

Από τεχνητά δολώματα τώρα, προσωπική μου άποψη είναι ότι καλύτερα να έχουμε λίγα και από διαφορετικές κατηγορίες, παρά πολλά από μία κατηγορία. Τα minnow είναι μια κλασική κατηγορία με πολλούς εκπροσώπους από κάθε εταιρία. Surface όπως τα popper και τα walk the dog κυρίως είναι το φετίχ μου, με τις σιλικόνες να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ατέλειωτες παραλλαγές. Μια paddle tail ή αλλιώς τακουνάκι με συνεχόμενο μάζεμα στον αφρό είναι γεύμα που δύσκολα θα αψηφήσουν τα αφρόψαρα. Όπως επίσης μια γαριδούλα στον βυθό τρεμάμενη από πολύ μικρά χτυπηματάκια της μύτης του καλαμιού μας θα ξετρελάνει τα βυθόψαρα. Την επίθεση όμως σε ένα τεχνητό walk the dog το ξημέρωμα, και η μάχη που ακολουθεί στο ημίφως είναι ένα πράγμα που όσες φορές και να το ζήσεις δεν χορταίνεις με τίποτα. Το καλάμι κάτω αν είμαστε σε λιμάνι ή οριζόντιο στην παραλία, μικρά κτυπήματα με τον καρπό να δουλεύει και όλα μπορούν να συμβούν… μέρα και νύχτα! Όσο αφορά τα χρώματα, μια προτίμηση στα πιο γήινα το πρωί και πιο φλούο το βράδυ που έχω προσέξει , δεν είναι τόσο έντονη ώστε να μην έχουμε επιτυχίες και με τα ανάποδα! Πιο πολύ θα παίξει ρόλο η πλεύση που θα του δώσουμε , και μετά το χρώμα που θα διαλέξουμε. Επαναλαμβάνω αυτά είναι προσωπικές παρατηρήσεις και η δοκιμές σας θα δείξουν τι προτιμούν τα ψάρια στον τόπο σας!

Το χταπόδι είναι άξιος μαχητής, και μόλις καταλάβουμε ότι πιάστηκε πρέπει να το σηκώσουμε γρήγορα από τον βυθό , πριν γραπώσει  με τα πλοκάμια του οτιδήποτε.

Ελλάδα και κόσμος

Πλέον με την ταχύτατη διάδοση του light game και της νοοτροπίας που από την φύση του φέρνει όπως π.χ. του catch and release, οι εταιρίες δεν κυκλοφορούν απλώς ένα τεχνητό. Παρουσιάζουν ολόκληρες σειρές όπως τα tetra works της DUO, τα gomoku της STORM , η σειρά light & UL της RAPTURE, αλλά και αξεσουάρ όπως μικρότερα lip grip και μονά αγκίστρια για λιγότερους τραυματισμούς και πιο ασφαλές απελευθερώσεις των ψαριών. Δυστυχώς δεν έρχονται όλες στην Ελλάδα. Τα πράγματα είναι καλύτερα στις σιλικόνες καθώς υπάρχει πλέον ποικιλία ακόμα και στις μολυβοκεφαλές, και μπορούμε να επιλέξουμε και να συνδυάσουμε αυτό που νομίζουμε καλύτερο. Εκεί που είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα είναι στις καλαμαριέρες, καθώς κάτω από δέκα γραμμάρια και σε μέγεθος 1.0 έως 1,5 egi είναι ελάχιστες αυτές που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Την παρτίδα σώζουν μερικά μοντέλα της ΙKADO RAPALA, και κάποια DTD.

Τα μεγαλύτερου μεγέθους λαβράκια εύκολα θα κάνουν τα φρένα του μηχανισμού μας να σκούζουν, ιδιαίτερα αν μαζί με το σκοτάδι έχουμε και τον καιρό υπέρ μας.

Στον εξοπλισμό τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα καθώς κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά πολλά καλάμια για το Light Rock, από οικονομικά μέχρι διαμάντια για στόλισμα πάνω από το τζάκι. Τα συνηθισμένα casting weight αρχίζουν από 0,5-5 έως 2-10 καθώς και εδώ ακολουθούμε τους Ιάπωνες εφευρέτες της τεχνικής. Και οι Ευρωπαίοι όμως αγάπησαν τόσο πολύ την τεχνική που κατασκευάζουν πολλά και αξιόλογα καλάμια. Αντίστοιχοι μικρού μεγέθους μηχανισμοί 1000-2000 είναι μια χαρά και θα χωρέσουν τα ψιλά νήματα που χρησιμοποιούμε. Αυτό που είναι κοινό σημείο σε όλες της τεχνικές όσο αφορά τα μηχανάκια είναι τα γραμμικά φρένα και τα ανταλλακτικά από τον αντιπρόσωπο ώστε αν γίνει κάτι να έχουμε υποστήριξη και να μην χρειαστεί να τον πετάξουμε.

 

Ένας αξιόπιστος φακός κεφαλής για το βράδυ, με extra μπαταρίες στην τσάντα ιδιαίτερα αν ψαρεύουμε σε βράχια θα μας λύσει τα χέρια . Η απόχη θα συμπληρώσει τον εξοπλισμό μας τόσο την ημέρα όσο και την νύχτα. Το ίδιο θα κάνει και η καλή παρέα κρατώντας και τον χώρο που ψαρέψαμε καθαρό και τα μικρά ψάρια απελευθερωμένα. Ιδιαίτερα την ημέρα μπορούμε να πάρουμε μαζί είτε ένα φίλο μας για να τον μυήσουμε στο ψάρεμα, είτε τους μικρούς φίλους μας όπως παιδιά , ανίψια κτλ. Τα χτυπήματα και οι συλλήψεις είναι αρκετές για να χορτάσουν μάχες ενώ θα μάθουν και την ικανοποίηση που προσφέρει η απελευθέρωση ψαριών.Tight lines everyone!

Ερμιόνη: Η πόλη και ο ψαρότοπος με την ματιά του Θανάση Πάτσιου

  Μια συνέντευξη του Θανάση Πάτσιου για την Ερμιόνη. Ενα σύντομο ιστορικό της πόλης από την αρχαιότητα ως σήμερα και βέβαια μια ψαροκουβέντα...